Tesla mag dan de pionier van de aantrekkelijke EV zijn; het merk is niet meer alleen. Zijn nieuwste concurrent komt in de vorm van een Zweeds-Chinese fastback: de Polestar 2. Iets voor de Amerikanen om van wakker te liggen? Wij nodigden de Tesla en de Polestar uit voor een dubbeltest.

 DESIGN 

Wanneer Tesla anno 2017 zijn Model 3 aan de wereld toonde was het koetswerkdesign van de nieuwe berline niet het meest verrassende deel van de onthulling. Hij behield heel wat van de uiterlijke kenmerken van de Model S maar was een slagje kleiner. Dat hoeft geen probleem te zijn: de Model S blijft een knap ding. 

Aan de binnenkant ging het er echter radicaler aan toe, al spreken we dan vooral van radicaal minimalisme. Tesla gooide genadeloos alle knoppen buiten die niet van absoluut levensbelang waren en creëerde zo een simpel, rustgevend dashboard gedomineerd door een gigantisch centraal aanraakscherm. Stiekem is dat ook gewoon mooi meegenomen voor de fabrikant want knoppen zijn duur. 

Polestar gooit het van meet af aan over een andere boeg. Het koetswerk van de Polestar 2 is namelijk zo opvallend dat het moeilijk thuis te brengen is: het lijkt wel iets tussen een berline en een SUV te zijn. De auto draagt dan nog eens overal unieke details zoals de merklogo’s in koetswerkkleur en de brede LED-balk achteraan die een kleine lichtshow opvoert bij het openen en sluiten van de wagen. 

Ook binnenin is dit een designstuk van een heel ander kaliber dan de Tesla. Waar de cabine van de Amerikaan vooral lichtrijk en ruimtelijk wil zijn omarmt de Polestar je met zijn dynamische, sportieve cockpit. Het aanraakscherm speelt ook hier een belangrijke rol, maar er zijn wel nog genoeg fysieke knoppen om herkenbaar te zijn als auto. 

 RIJGEDRAG 

Eens onderweg stelt de Polestar niet teleur. Het kersverse merk beloofde namelijk een elektrische wagen voor de sportieve rijders op de markt te brengen en dat is precies wat de Polestar 2 bereikt. Het stuurgevoel biedt opvallend veel feedback voor een EV en het gaspedaal is ondanks zijn relatief grote slag zeer responsief. Je kan je Polestar zelfs voorzien van verstelbare Öhnlins-dempers als deel van het optionele Performance-pakket. Die geven de wagen een nog strakkere wegligging, maar moeten wel manueel ingesteld worden. De standaardophanging moet alleszins niet als een straf gezien worden: die gaat meer dan goed genoeg om met het wagengewicht van bijna 2,2 ton en is daarnaast wel wat comfortabeler dan het Performance-onderstel.

Ook de aandrijflijn beantwoordt aan de sportieve missie: met 408 pk en vierwielaandrijving gaat de Polestar 2 als een trein. Hij bereikt vanuit stilstand de 100 km/u in 4,7 seconden; sneller dan de gemiddelde sportwagen dus. Dat doe je wel beter niet te vaak want dan gaat het stroomverbruik de hoogte in. Wij tekenden zelfs bij normaal rijgedrag een gemiddelde op van 22 kWh per 100 km, wat best hoog is in vergelijking met andere elektrische wagens. Aan dat tempo haal je iets meer dan 350 kilometer uit zijn batterijpakket van 78 kWh. Polestar geeft onder ideale omstandigheden een actieradius van 470 km aan. 

Dat doet de Tesla duidelijk beter: daar haalden we een verbruiksgemiddelde van 19 kWh per 100 km. De geteste versie, een Model 3 Long Range, komt daardoor dus verder dan de Polestar 2 ondanks zijn iets kleinere batterij van 75 kWh. Tesla belooft zelfs dat een écht rustige chauffeur zo’n 580 km kan halen, maar ook hier geldt dat je dan best niet te veel aanspraak maakt op de machtige 440 paarden die tussen de vier wielen leven. Die zijn in staat om de Model 3 Long Range in 4,4 seconden naar de 100 km/u te stoten. 

De Model 3 doet dat dan nog eens met zo’n bloedstollende brutaliteit dat je er maar beter op voorbereid bent; anders stoot je je hoofd tegen de hoofdsteun. Dat geldt ook voor de rest van de rijervaring: het gaspedaal is extreem direct en het stuurwiel heeft een opvallend korte slag waardoor het allemaal zeer responsief en soms misschien iets te nerveus aanvoelt. De kleine Tesla biedt ook nog eens slimme vierwielaandrijving die de wetten van de fysica tart met zijn eindeloze, misselijkmakende grip. De Model 3 ziet er dus beschaafder uit dan de Polestar 2 maar vergis je niet: dit Amerikaanse apparaat stuurt nog wel nét iets strakker. 

 GEBRUIK 

De Tesla Model 3 en Polestar 2 mogen dan gelijkaardig zijn qua grootte en aandrijflijn; ze konden het niet meer verschillend aanpakken op vlak van gebruiksgemak. De Tesla biedt bijvoorbeeld een mooie 542 liter kofferruimte maar heeft een korte sedan-achterklep die de toegang tot de laadruimte enigszins beperkt. De Polestar, daarentegen, moet het met 440 liter kofferruimte stellen maar komt wel met een volledige vijfde deur waardoor je er in de praktijk toch meer bagage in kwijt kan. 

Als passagier zit je achterin de Polestar 2 best goed, al vind je middenin de voetruimte een bizar grote transmissietunnel waardoor het niet eenvoudig is om er drie personen te huisvesten. De Tesla Model 3 krijgt daar wel een volledig vlakke bodem maar de hoek van de achterste zitting is wat onnatuurlijk en daardoor zitten je knieën te hoog geplooid. De tweede zitrij is dus bij beide wagens niet perfect, al valt er wel mee te leven. 

Het allergrootste verschil tussen deze twee EV’s ontdek je echter maar als bestuurder. Waar de Polestar een relatief normale cockpit biedt, met de gebruikelijke bedieningselementen, is het in de Tesla toch even wennen. Er zijn namelijk zo weinig knoppen dat je bijna alles in dat aanraakscherm moet gaan zoeken, van de intervalsnelheid van de ruitenwissers tot de klimaatregeling. Dat maakt de cockpit dan wel mooi minimalistisch maar is in sommige situaties nefast voor het gebruiksgemak. 

Verder over dat scherm niets dan lof: het werkt zeer intuïtief en biedt ook wat leuke gadgets zoals een virtueel scheetkussen of interactieve games. Ook Polestar doet het daar echter niet slecht: de 2 is de eerste wagen ooit die een infotainmentsysteem van Google krijgt. Daardoor is het dus net zo makkelijk te bedienen als je smartphone, en is de spraakherkenning van een ongekend niveau. 

De Tesla scoort vooral punten qua laadtechnologie. Hij kan snelladen tot 250 kW, waardoor de 75 kWh-accu dus in een 20-tal minuten naar 80% kan geladen worden. Daarbovenop kan je als Model 3-eigenaar vertrouwen op het netwerk van Superchargers, bliksemsnelle laadpalen die Tesla zelf uitbaat en voorbehoudt voor—je raadt het al—Tesla’s. De Polestar 2 kan daarentegen maar tot 150 kW snelladen en is ook enkel toegewezen op het openbare netwerk van laadpalen. Daardoor heb je wat minder zekerheid dat je gewenste laadpunt vrij zal zijn, of überhaupt zal werken met je laadabonnement.

 KOSTEN 

Je kan een Tesla Model 3 samenstellen vanaf 50.490 euro en een Polestar 2 kost minstens 58.900 euro. Die basisprijzen tonen echter niet het volledige plaatje want de Tesla kan je in drie smaken en prijzen bestellen terwijl er van de Polestar maar één uitvoering is: die met veel uitrusting.

Voor je 58.900 euro aan Polestar 2 krijg je dus meteen vierwielaandrijving en 408 pk, en alle mogelijke technologie. Het enige optionele is het Performance-pakket: dat kost je 6000 euro bovenop de basisprijs en dan krijg je de verstelbare sportdempers, 20-inch velgen en gouden ventieldopjes en veiligheidsgordels. Duurder dan 65.000 euro wordt een Polestar 2 dus niet. 

De Tesla Model 3 van 50.490 euro is er eentje van het ‘Standard Range Plus’-type. Die biedt geen vierwielaandrijving maar wel achterwielaandrijving en 275 pk. Dan moet je het nog zonder Tesla’s competente Autopilot-functie stellen, daarvoor moet je 7.500 euro extra ophoesten. De ‘Long Range’-versie zoals wij hem testten, met 440 pk en vierwielaandrijving, kost minstens 58.990. Daarmee is hij iets duurder dan de Polestar, maar vanaf de Long Range krijg je de autopilot wel standaard mee. De duurste Model 3 is de ‘Performance’-versie: die krijg je vanaf 64.490 euro.

 CONCLUSIE 

De Tesla Model 3 en Polestar 2 zijn de grootste concurrenten en de meest verschillende wagens tegelijk. Ondanks zijn sportieve imago is de Polestar toch de minder dynamische van de twee, maar hij werkt wel beter als dagelijks inzetbare auto dankzij een gebruiksvriendelijker interieur en meer comfort. De Tesla biedt dan weer meer verfijnde techniek en een efficiëntere aandrijflijn. Het is met andere woorden onmogelijk om er één tot winnaar te kronen, al kan ondergetekende moeilijk weerstaan aan het elegante design van zo'n Polestar 2. 

 MEDIA 

Media: Bram Billiet