Het gebruiksgemak van de Lexus LS bekijken brengt ons dan onvermijdelijk bij het idee om gereden te worden, want dat is het voornaamste gebruik dat een dergelijke auto zal zien. Dat je voorin riant zit doet er dus minder toe aangezien die plaats toegewezen is aan de bediende met het zwarte petje. Het is de achterbank die ertoe doet, en dat doet ze ook. Achterin een Lexus LS vind je drie zitplaatsen, waarvan de buitenste twee bestaan uit individuele stoelen. Die kunnen op 18 verschillende manieren aangepast worden zodat je de stoel zelfs bijna volledig plat kunt leggen. Vanaf de Privilege Line bevat de armsteun ook nog eens een schermpje waarmee je alle functies kunt instellen, van de uitgebreide zonneweringen of de audio tot de zetelverkoeling en -verwarming. Massagestoelen zijn er echter pas achterin vanaf de President Line terwijl die voorin de auto al beschikbaar zijn op de Privilege Line—een interessante keuze gezien de relevantie van de gemiddelde achterbankzitter in een LS. Deze Lexus biedt dus verbluffend veel technologie, maar met name voorin de auto is het niet altijd eenvoudig om die zaken te bedienen. De tijden waarin het merk koppig vasthield aan zijn onhandige muisje liggen gelukkig al achter ons, maar je merkt nog steeds dat de LS in essentie al een ontwerp uit 2017 is. Er zitten bijvoorbeeld nog redelijk veel zaken verborgen achter het aanraakscherm, en dat kan qua resolutie en responsiviteit niet altijd mee met de concurrentie. Zo moet je om de zetelverwarming in te stellen eerst op een knop in de middenconsole drukken die je naar het comfortmenu brengt, en dan via het aanraakscherm selecteren hoe en waar je zetelverwarming wenst. Dat is niet alleen te veel moeite maar het voelt ook wat gevaarlijk om je ogen van de weg af te moeten wenden in een Japanse stormram van 2,5 ton. Gelukkig zijn er voor heel wat andere belangrijke functies, zoals het audiovolume en de klimaatregeling, wel nog fysieke knoppen te vinden.