Wat ook heel typisch is voor BMW is het rijgedrag van deze 4-Reeks. Voor een coupé van bijna 4,8 meter lang en zo’n 1,6 ton zwaar verandert deze wagen verrassend vlot van richting. Zo vlot zelfs dat je er eigenlijk maar weinig normaal mee wil rijden. Het stuurgevoel van onze M-Sport-versie is namelijk heel direct en de ophanging is wat aan de stevige kant, twee zaken die tijdens een rustige, comfortabele rit storend kunnen worden. De 4-Reeks nodigt dus eerder uit tot sportiever rijgedrag en stelt daarin niet teleur. Ook de motor van deze 430i helpt daarbij—al mist die in hogere toeren wel wat karakter. In het vooronder ligt namelijk een 2.0-liter benzinemotor met vier cilinders en een zogenaamde Twin-Scroll-turbo. Dit type turbolader slaagt er door allerhande Deutsche Gründlichkeit in om een turbogat te vermijden, waardoor je bij het indrukken van het gaspedaal bijna onmiddellijk zijn 258 pk en 400 Nm koppel voorgeschoteld lijkt te krijgen. Daardoor voelt het echter wat zinloos om de motor hoger in toeren te laten zingen, waar het vermogen plat en zielloos aanvoelt omdat de echte duw in de rug al bij lage toeren plaatsvindt. Dat neemt natuurlijk niet weg dat dit best een snel apparaat is. De 430i beloont je in die hogere regionen dan wel met een diepe, ouderwetse zescilinderhuil die in de verste verte niet van het viercilindertje onder de motorkap afkomstig kan zijn. De auto stuurt namelijk wat extra geluid door de speakers om het blok spannender te laten klinken. Dat is leuk op dezelfde manier dat een Playstation of een Nintendo leuk zijn, maar aan het einde van de rit voel je je een beetje belogen. Stiekem is dat extra geluid ook niet helemaal nodig want het echte geluid dat uit de twee uitlaten komt klinkt ook al best ruig.